وقتی پشت سر پدرت از پله ها میای پایین و میبینی چقدر آهسته میره
میفهمی … پیر شده
وقتی داره صورتشو اصلاح میکنه و دستش میلرزه
میفهمی …. پیر شده
و وقتی میفهمی نصف موهای سفیدش
به خاطر غصه های تو بود…
“سلامتی همه ی بابا ها ”

هر گاه که فکر میکنم برخاسته ام پایم به جایی میخورد و میافتم

هر گاه که فکر میکنم که برخاستن کاری است بس دشوار

 بر میخیزم وبه راهم ادامه میدهم

حالا بعد از یک بار دیگر به زمین خوردن برخاسته ام

 گرد و خاک را از لباسم پاک میکنم

ساکم را بر میدارم و به راه می افتم

این بار راهی را برمیگزینم که تو در مسیرش نباشی

 راهی که حتی جای پایت را باد جارو کرده باشد وبویت را باران شسته باشد

 دیگر وقتی که داری به زمین می خوری به من تکیه نخواهی داد

اعتماد در رابطه با تو مفهوم خود را برای چندمین بار از دست داده است

 و جایش را به تردید داده است . دهانت بوی دروغ میدهد

می خواهم از تو متنفر باشم

به همین سادگی

یه وقت هایی هست
تو زندگی که آدم در اوج نیاز
به بی نیازی میرسه
به اون لحظه ها میگن
آخر خط.......!

تو کجایی سهراب؟؟؟
آب را گل کردند...چشم ها را بستند و چه با دل کردند...
وای سهراب کجایی آخر...؟
زخم ها بر دل عاشق کردند...
تو کجایی سهراب؟؟؟
که همین نزدیکی عشق را دار زدند...
همه جا سایه ی دیوار زدند...
ای سهراب کجایی که ببینی حالا دلخوشی مثقالی است...!
دل خوش سیری چند؟
صبر کن سهراب...!! قایقت جا دارد؟
من هم از همهمه ی داغ زمین بیزارم...

براش بنويس دوستت دارم آخه مي دوني آدما گاهي اوقات خيلي زود حرفاشونو از ياد مي برن ولي يه نوشته , به اين سادگيا پاک شدني نيست . گرچه پاره کردن يک کاغذ از شکستن يک قلب هم ساده تره ولي تو بنويس .. تو ... بنويس

خداجونـــــــــــــــــم  میبینی اوضامو، میـــــــــــــــــدونم که میبینی،ولی یه چیزیو نمیدونمــــــ چرا بقیه نمیبینن که چه جوری داری کمکمــــ میکنی، چرا بقیه اینقدر کورن!! واقعاًنمیتـــــــونن بفهمـــــــــن که چه همـــــــه داری بهمــــــ کمــــــــــک میکنــــــــی، چرا نمیـــــــــتونن بفهمـــــــــن، چرا باید بشنومـــــــــــم که خدا هم کمـــــــــکت نمیکنـــــــه شایــــــــد صلاحی توشه. چرا نمیفهن این هــــــــمه داری به این بنــــــدت کمکـــــــــ میکنـــــــــی، واقعاً عجیبه ...
 

سکوت همیشه از روی رضایت نیست.

گاهی نشانه اعتراض است!